Remiza

Remiza: Rewitalizacja historycznej remizy strażackiej w Stoczni Gdańskiej

Remiza to wyjątkowy przykład adaptacyjnego ponownego wykorzystania, który przekształcił historyczną remizę strażacką w sercu Stoczni Gdańskiej w nowoczesną przestrzeń publiczną, z poszanowaniem jej architektonicznego i historycznego znaczenia. Budynek, którego początki sięgają około 1878 roku — pierwotnie parterowy, murowany obiekt o obronnym charakterze, rozbudowywany w kilku etapach — został pieczołowicie odrestaurowany i zaadaptowany do nowych funkcji komercyjnych i gastronomicznych.

Kontekst historyczny i architektoniczny

Budynek należy do najstarszych zachowanych obiektów na terenie stoczni — pierwotnie pełnił funkcję remizy strażackiej, a następnie przeszedł szereg przekształceń, odzwierciedlających dynamiczną historię przemysłową tego miejsca. Kluczowe etapy jego ewolucji obejmowały dobudowę drugiej kondygnacji i nowego dachu około 1903 roku, znaczącą modernizację wnętrz na początku lat 40. XX wieku oraz kolejne rozbudowy w latach 50., w tym wschodni aneks i mniejszy, zachodni budynek pomocniczy.

Dziś Remiza zachowuje charakterystyczne ceglane elewacje, trójkątne szczyty i historyczne otwory okienne, a starannie wprowadzone współczesne elementy podkreślają jej przekształcenie w nową przestrzeń publiczną.

Koncepcja adaptacyjnego wykorzystania

Rewitalizacja Remizy wprowadziła nowe warstwy funkcjonalne z poszanowaniem historycznej struktury budynku. Na parterze znajdują się obecnie strefa przechowywania i degustacji win, bar oraz zaplecze gastronomiczne, uzupełnione o pomieszczenia sanitarne i socjalne dla personelu. Oryginalne, duże wrota wschodniej elewacji — niegdyś przeznaczone dla wozów strażackich — zostały przekształcone w reprezentacyjne wejście główne, zachowując pamięć przemysłowej przeszłości budynku. Dodatkowe wejście serwisowe i dla pracowników zlokalizowano od strony południowej.

Na piętrze zaprojektowano przestrzeń restauracyjną typu open space z częściowo otwartą kuchnią i strefą obsługi, co pozwala gościom aktywnie uczestniczyć w kulinarnym doświadczeniu.

Ochrona dziedzictwa i współczesne projektowanie

Celem projektu było zachowanie autentycznego charakteru architektonicznego budynku przy jednoczesnym wprowadzeniu nowoczesnych rozwiązań niezbędnych do realizacji jego nowej funkcji. Ceglane ściany zostały starannie oczyszczone i poddane renowacji, z dbałością o oryginalne detale, takie jak łukowe otwory czy dekoracyjne wiązania ceglane.

Układ wnętrz odzwierciedla zarówno historyczne podziały przestrzeni, jak i współczesne potrzeby funkcjonalne. Tam, gdzie było to możliwe, zachowano i wyeksponowano historyczne ściany konstrukcyjne, a surową, przemysłową atmosferę budynku uzupełniono dyskretnymi, współczesnymi interwencjami — takimi jak nowoczesne oświetlenie, funkcjonalne przeszklenia i dopracowane wykończenia wnętrz — tworząc dialog między przeszłością a teraźniejszością.

Dziś Remiza stanowi wzorcowy przykład wrażliwej rewitalizacji obiektu historycznego, oferując tętniącą życiem, wielofunkcyjną przestrzeń w jednej z najbardziej naznaczonych historią dzielnic Gdańska. Budynek nie tylko zachowuje dziedzictwo architektoniczne Stoczni Gdańskiej, lecz także aktywnie uczestniczy w szerszym procesie przekształcania terenów poprzemysłowych w dynamiczne centra życia kulturalnego i społecznego, harmonijnie łącząc historię z nowoczesnym miejskim rytmem.